معرفی کود کیترا پتاس 46-13-2-46
کود کیترا پتاس 46-13-2-46 یکی از کودهای شیمیایی مهم و پرکاربرد در کشاورزی است که به علت داشتن عناصر مغذی ویژه، به بهبود رشد و بهرهوری گیاهان کمک میکند.
ویژگیها و مشخصات کود کیترا پتاس 46-13-2-46
کود کیترا پتاس بهعنوان یک منبع غنی از پتاسیم و نیتروژن شناخته میشود. فرمول شیمیایی این کود به صورت 46-13-2-46 به معنای مقادیر ۴۶ درصد نیتروژن (N)، ۱۳ درصد فسفر (P)، و ۴۶ درصد پتاسیم (K) است. این ترکیب بهدلیل نسبت بالای پتاسیم، تأثیر زیادی بر کیفیت میوه و سبزیجات دارد و باعث افزایش تولید میشود.
عناصر تشکیلدهنده کود کیترا پتاس 46-13-2-46
کود کیترا پتاس شامل سه عنصر اصلی به صورت زیر است:
نیتروژن (N): نقش اصلی در رشد و توسعه سبزی و برگ گیاه دارد.
فسفر (P): به رشد ریشهها و گلدهی کمک میکند.
پتاسیم (K): اهمیت زیادی در متابولیسم گیاهی، افزایش تحمل به خشکی و بهبود کیفیت محصولات دارد.
میزان و نحوه مصرف کود کیترا پتاس 46-13-2-46
نحوه مصرف این کود به نوع محصول و شرایط خاک بستگی دارد. بهطور کلی، میزان مصرف آن به صورت زیر است:
برای گیاهان زراعی: ۱۰۰ تا ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار.
برای باغات و محصولات باغی: ۵۰ تا ۱۰۰ کیلوگرم بنا به نیاز گیاه.
کود بهتر است در زمان کشت و یا قبل از گلدهی مصرف شود و میتوان آن را به شکل محلول در آب یا بهصورت خشک استفاده کرد. همچنین، تقسیم مصرف به چند مرحله در طول فصل رشد میتواند نتایج بهتری به همراه داشته باشد.
زمان مناسب مصرف کود کیترا پتاس 46-13-2-46
بهترین زمان برای مصرف کود کیترا پتاس معمولاً در اوایل فصل رشد، قبل از گلدهی و زمان میوهدهی است. این زمانها کمک میکند تا گیاهان از عناصر مغذی موجود بیشترین بهره را ببرند.
کاربردها و موارد استفاده از کود کیترا پتاس 46-13-2-46
کود کیترا پتاس در کشاورزی و باغبانی بهکار میرود و مناسب برای انواع گیاهان زراعی، باغی و زینتی است. برخی از کاربردهای آن شامل:
افزایش کیفیت و کمیت میوه و محصولات زراعی
بهبود مقاومت گیاهان در برابر بیماریها و تنشهای محیطی
تسهیل در جذب آب و مواد مغذی توسط ریشهها
افزایش باردهی در گیاهان زراعی و باغی
مزایای کود کیترا پتاس 46-13-2-46
استفاده از کود کیترا پتاس مزایای زیادی دارد:
افزایش بهرهوری: باعث افزایش تولید در واحد سطح میشود.
بهبود کیفیت محصولات: بهبود طعم، رنگ و ماندگاری میوهها و سبزیجات.
کنترل بیماریها: افزایش مقاومت گیاهان به عوامل بیماریزا و تنشهای محیطی.
بهبود ساختار خاک: کمک به حفظ رطوبت و ساختار خاک.